Już jako uczeń, a potem student klarnetu uzyskał szereg nagród i wyróżnień w ogólnopolskich oraz międzynarodowych konkursach muzycznych (m.in.: półfinalista Międzynarodowego Konkursu Klarnetowego Praska Wiosna w Pradze (2002), III nagroda w IV Międzynarodowym Konkursie Muzyki Kameralnej im. Johannesa Brahmsa w Gdańsku (2006), II nagroda w MEDICI International Music Competition). Jego ożywiona działalność artystyczna i naukowa została wielokrotnie doceniona poprzez liczne stypendia oraz odznaczenia, m.in. odznakę honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej (2016), Nagrodę Województwa Małopolskiego Ars Quaerendi za wybitne działania na rzecz rozwoju i promocji kultury (2019), Brązowy Krzyż Zasługi (2019), Partnerstwo dla Muzyki 2.0 (2020), Stypendium Twórcze Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2020), odznakę Honoris Gratia Miasta Krakowa (2021) oraz Medal Komisji Edukacji Narodowej (2022). Wziął udział w wielu festiwalach krajowych i zagranicznych, takich jak: Festiwal Wielkanocny Ludwiga van Beethovena, Festiwal Muzyki Filmowej w Krakowie, Muzyka w Starym Krakowie, Musica Polonica Nova, Festiwal Muzyki Kameralnej Muzyka na Szczytach. Zrealizował szereg nagrań płytowych, telewizyjnych i radiowych dla wytwórni polskich i zagranicznych, m.in. DUX, Centaur Reccord, Le Foxx Music, Universal Music. Prowadzi działalność pedagogiczną w Państwowej Szkole Muzycznej II st. im. Władysława Żeleńskiego w Krakowie. Od 2006 roku jest zawodowo związany z Akademią Muzyczną im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, gdzie od 2020 jest kierownikiem Katedry Instrumentów Dętych Drewnianych i Akordeonu na stanowisku profesora AMKP. Od 2004 roku pełni funkcję pierwszego klarnecisty Orkiestry Akademii Beethovenowskiej. Koncertuje zarówno jako solista, jak i z wieloma orkiestrami i zespołami. Jest członkiem Zarządu Stowarzyszenia Polskich Muzyków Kameralistów. Współpracuje z Henri Selmer Paris, MARCA Reeds, Eddie Daniels Expressions Ligatures oraz Chedeville USA.
Grę na rogu rozpoczął w wieku 18 lat. Po ukończeniu studiów w Akademii Muzycznej w Krakowie doskonalił swoje umiejętności w USA, najpierw w The Mannes College of Music, potem w Juilliard School of Music w Nowym Yorku, kończąc swoją edukację muzyczną w Rice University w Houston, TX. Zawodową karierę rozpoczął jeszcze jako student w grając najpierw w Capelli Cracoviensis, następnie Sinfonii Varsovii i Polskiej Filharmonii Kameralnej. Po odbyciu studiów stypendialnych powrócił do Polski, gdzie pracował kolejno w Polskiej Orkiestrze Radiowej, Filharmonii Narodowej oraz Filharmonii Krakowskiej współpracując jednocześnie z wieloma orkiestrami krajowymi (m.in. Orkiestrą Kameralną „Amadeus”, Sinfoniettą Cracovią) oraz zespołami zagranicznymi (m.in. Danish Chamber Players, Camerata Sweden, Sinfonia Helvetica, Basel Sinfonietta). W 1999 został pierwszym waltornistą Polskiej Orkiestry Festiwalowej Krystiana Zimermana, z którą odbył 42 koncerty w Europie oraz USA prezentując obydwa koncerty fortepianowe Fryderyka Chopina. Po powrocie do USA pracował kolejno w Houston Grand Opera, Dallas Symphony, Buffalo Philharmonic Orchestra, Houston Symphony, współpracując między innymi z Chicago Symphony, Pittsburgh Symphony, Saint Louis Symphony, Saint Paul Chamber Orchestra, Los Angeles Philharmonic, głównie realizując pierwszy głos w grupie rogów w tych orkiestrach. Jego działalność solowa oraz dydaktyczna obejmuje recitale, koncerty solowe i kursy mistrzowskie w Europie, USA, Ameryce Południowej, Chinach i Japonii. Obecnie jest wykładowcą w University at Buffalo oraz Eastman School of Music. Dokonał wielu nagrań archiwalnych solowych i orkiestrowych dla Polskiego Radia, uczestniczył w wielu nagraniach płytowych z orkiestrami polskimi i amerykańskimi oraz wydał 3 płyty solowe prezentując między innymi wszystkie koncerty Mozarta, transkrypcje 3 Suit wiolonczelowych Bacha oraz paletę utworów prezentującą róg w kombinacji brzmieniowej z innymi instrumentami.
Solista, kameralista, pedagog. Jako solista wystąpił z towarzyszeniem większości polskich filharmonii. Od 2007 roku jest skrzypkiem Meccore String Quartet, uznawanego za jeden z najbardziej znaczących kwartetów smyczkowych, z którym występuje na całym świecie w prestiżowych salach koncertowych, takich jak: Concertgebouw w Amsterdamie, Wigmore Hall w Londynie, Musikverein w Wiedniu, Elbphilharmonie w Hamburgu, Beethoven-Haus w Bonn czy Bozar w Brukseli. Absolwent Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina. Studiował również kameralistykę na Universität der Künste w Berlinie, Queen Elisabeth Music Chapel w Brukseli, oraz w Escuela Superior de Música Reina Sofía. Laureat 15 nagród na międzynarodowych i ogólnopolskich konkursach skrzypcowych i kameralnych. Oprócz wielu nagrań koncertowych dla czołowych rozgłośni radiowych, dokonał licznych nagrań płytowych dla wytwórni: Warner Music, CD Accord, Capriccio, MDG, Prelude Classics, DUX, czy Acte Préalable. Nagrania te uzyskały nominacje i wyróżnienia, m.in. w ramach nagród: ZPAV Fryderyk, Gwarancje Kultury, Paszporty Polityki, Supersonic Award, Preis der Deutschen Schallplattenkritik, Koryfeusz Muzyki Polskiej, Muzyczne Orły. Oprócz bogatej działalności koncertowej, Wojciech Koprowski jest wykładowcą Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie oraz Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. Prowadzi liczne kursy muzyczne i zasiada w jury konkursów wykonawczych solowych i kameralnych w kraju i zagranicą. Gra na instrumencie Giuseppe Gagliano z 1775 roku.
Altowiolista, kameralista, pedagog. Ukończył Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie Zygmunta Jochemczyka. Brał udział w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Amadeus Quartet, Juilliard Quartet, Alban Berg Quartet, Smetana Quartet oraz prof. Kurta Levina. W latach 1982–86 był muzykiem WOSPR i TV w Katowicach, a w latach 1986–88 Polskiej Orkiestry Kameralnej i Sinfonii Varsovii. Od 1985 roku jest członkiem Kwartetu Śląskiego, z którym nagrał ok. 60 płyt dla takich wytwórni, jak: NAXOS, Chandos, EMI Poland, Olimpia, Thesis, ACCORD, Polskie Nagrania, Polskie Radio Katowice, ECM. Nagrania Kwartetu Śląskiego zostały wyróżnione nagrodami: Gramophone Classical Music Awards (2017, Komplet kwartetów smyczkowych Grażyny Bacewicz), Płyta roku 2005 magazynu „Hi-Fi i Muzyka”, Fryderyk (1996, 1998, 2004, 2017 – podwójny, 2022), Bestenliste der Deutschen Schallplattenkritik 03/2008! Zeitgenössische Musik. Został także uhonorowany: Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, Złotym Krzyżem Zasługi, odznaką Zasłużony Działacz Kultury, Orfeuszem za najlepsze wykonanie utworu polskiego kompozytora podczas festiwalu Warszawska Jesień, Złotą Odznaką Honorową za zasługi dla Województwa Śląskiego. Jako kameralista występował w tak renomowanych salach jak Concertgebouw w Amsterdamie, Konzerthaus w Wiedniu, De Singel w Antwerpii, Schauspielhaus w Berlinie, Tivoli w Kopenhadze, Salle Pleyel w Paryżu, Carnegie Hall w Nowym Jorku, Jordan Hall w Bostonie, Hoam Art Hall w Seulu czy Bellas Artes w Mexico City. Od 2009 roku prowadzi klasę altówki i zespołów kameralnych w POSM II st im. Karola Szymanowskiego w Katowicach. Jego uczniowie zdobyli blisko 60 nagród na konkursach ogólnopolskich i międzynarodowych. W październiku 2022 roku objął klasę altówki w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. Prowadził kursy muzyczne w Kumo (Finlandia), Zadarze (Chorwacja), Łańcucie, AM w Bydgoszczy, AM w Katowicach i AM w Krakowie. Był jurorem konkursów w Hradec, Łodzi, Bydgoszczy, Katowicach, Krakowie oraz przesłuchań makroregionalnych.
Kształcił się w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, École Normale de Musique w Paryżu i Staatliche Hochschule für Musik und Darstellende Kunst w Stuttgarcie pod kierunkiem wybitnych profesorów: Witolda Hermana, Paula Julien i Petera Bucka. Pracował również pod kierunkiem: Davida Geringasa, Ivana Monighettiego i Arto Norasa. Nagrywał dla radia i telewizji, m.in. koncerty wiolonczelowe Witolda Lutosławskiego (Libańska Orkiestra Narodowa, Azerbejdżańska Orkiestra Narodowa) i Marka Stachowskiego (Orkiestra Akademii Beethovenowskiej). Jako solista występował pod batutą m.in.: Raufa Abdullayeva, Łukasza Borowicza, Michała Dworzyńskiego, Jacka Kaspszyka, Pawła Przytockiego, Daniela Rajskina, Wojciecha Czepiela, Adama Klocka, Jacka Rogali, Antoniego Wita, Jacka Rafała Delekty, Macieja Tworka, Pawła Kotli, Jurka Dybała i Pawła Kapuły.
Koncertował na najbardziej prestiżowych estradach świata m.in. w Seoul Arts Center w Seulu, Alfred Newman Hall w Los Angeles, Carnegie Hall w Nowym Jorku, Palacio de Bellas Artes w Meksyku, Salle Cortot w Paryżu, St. Martin-in-the-Fields w Londynie i Concertgebouw w Amsterdamie. Od 2001 roku, wraz z pianistą Markiem Szlezerem, tworzy zespół Cracow Duo. W 2018 roku nakładem wydawnictwa Warner Classics ukazała się ich płyta Polish Music Experience nagrana z towarzyszeniem Orkiestry Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa Sinfonietta Cracovia pod batutą Jurka Dybała. Nagrania muzyków, oprócz pochlebnych recenzji otrzymały liczne nominacje do Polskich Nagród Fonograficznych Fryderyk. Fascynacja muzyką polską powoduje, że artysta od początku działalności aktywnie włącza się w nurt promocji rodzimej kultury w kraju i zagranicą, prezentując publiczności dzieła m.in.: Fryderyka Chopina, Aleksandra Tansmana, Karola Szymanowskiego, Zygmunta Stojowskiego, Szymona Laksa, Ludomira Różyckiego i Tadeusza Majerskiego. Wraz z Markiem Szlezerem, wykonuje również wiele utworów współczesnych, pisanych specjalnie dla Cracow Duo przez wielu autorów polskich i zagranicznych, w tym koncertów z orkiestrą. Swoje kompozycje instrumentalne zadedykowali im Krzysztof Meyer (2017), Marta Ptaszyńska (2019) oraz Piotr Moss (2020). W 2022 roku otrzymał tytuł profesora. Wykłada na Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie, gdzie od 2010 roku prowadzi klasę wiolonczeli. Za swoją działalność na rzecz muzyki polskiej został uhonorowany przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego odznaką honorową Zasłużony dla Kultury Polskiej. Jan Kalinowski od roku 2012 gra na instrumencie Wojciecha Topy.
Jest jednym z najczęściej koncertujących polskich pianistów. Kształcił się w École Normale de Musique w Paryżu, Akademii Muzycznej w Krakowie oraz Chapelle Musicale Reine Elisabeth w Belgii pod kierunkiem m.in. Stefana Wojtasa, Ewy Bukojemskiej, Abdela Rahmana El Bachy, Dymitra Bashkirova oraz Marcelli Crudeli. W roku 2023 otrzymał tytuł profesora. Obecnie prowadzi własną klasę fortepianu na Akademii Muzycznej im. K. Pendereckiego w Krakowie, gdzie od 2022 roku sprawuje funkcję Kierownika Katedry Fortepianu. Jego karierę pianistyczną zainicjowało zdobycie w wieku lat 12 grand prix na IV Międzynarodowym Konkursie Pianistycznym w Rzymie w 1993 roku. Od tego czasu artysta prowadzi aktywne życie koncertowe w kraju i zagranicą. Występował pod batutą dyrygentów, takich jak: P. Borkowski, Ł. Borowicz, T. Bugaj, W. Czepiel, J.M. Florencio, P. Kotla, M. Nałęcz-Niesiołowski, M. Pijarowski, Z. Rychert, R. Silva, A. Wit, T. Wojciechowski. Był wielokrotnie nagradzany za swoje interpretacje utworów Fryderyka Chopina, otrzymał m.in.: I nagrodę na konkursie Towarzystwa im. F. Chopina w Warszawie oraz nagrodę specjalną Wydania Narodowego. W noc wejścia Polski do Unii Europejskiej miał zaszczyt grać recital na oryginalnym fortepianie kompozytora. W marcu 2015 roku z okazji 205. rocznicy urodzin kompozytora wystąpił z koncertem w nowojorskiej Carnegie Hall. Ma na swoim koncie liczne światowe i polskie prawykonania utworów współczesnych (m.in. kwartetu Marka Stachowskiego Mirroir du Temps oraz dedykowanych mu utworów: Z. Bujarskiego, M. Chyrzyńskiego, K. Dębskiego, M. Jabłońskiego, K. Meyera, P. Mossa, T.J. Opałki, M. Ptaszyńskiej, D. Przybylskiego, A. Walacińskiego, W. Widłaka i M. Zielińskiego). Koncertował w takich salach, jak: Concertgebouw, Palais des Beaux-Arts, Wigmore Hall, St. Martin-in-the-fields, Salle Cortot, Seoul Arts Center, NCPA w Mumbaju i Palacio de Bellas Artes w Meksyku. Występował jako solista z takimi orkiestrami, jak m.in.: English Chamber Orchestra, Ukraińska Narodowa Orkiestra Symfoniczna, Narodowa Orkiestra Symfoniczna Polskiego Radia. Nagrywał dla Radia i Telewizji wielu krajów europejskich. Wydał wiele płyt kompaktowych, m.in. dla firm Warner, DUX, EMI, Amadeus i Moderato Classics z muzyką solową i kameralną zbierając przychylne recenzje i otrzymując wiele prestiżowych nagród m.in.: dwukrotnie nagrodę francuskiej krytyki muzycznej La Clef de ResMusica, Gramophone Editor’s Choice, 5 du Diapason, Selection ClicMag, Prix de la SACD, Global Music Awards Outstanding Achievement, tytuł płyty miesiąca Musicweb International oraz wyróżnienie Płyta roku 2017 magazynu „Hi-Fi i Muzyka”. Był wielokrotnie nominowany do Polskich Nagród Fonograficznych Fryderyk oraz do International Classical Music Awards. Za swoją działalność na rzecz muzyki polskiej został odznaczony przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Jest artystą Steinway & Sons.
Jeden z najlepszych zespołów symfonicznych w Polsce. Rozpoczęła działalność w 1955 roku. Rzeszowscy Filharmonicy koncertowali nie tylko w całej Polsce, ale także w takich krajach jak: Austria, Belgia, Chiny, Czechy, Gruzja, Hiszpania, Litwa, Niemcy, Słowacja, Ukraina, Węgry, Włochy. O randze zespołu świadczą koncerty w najbardziej prestiżowych salach koncertowych; w latach 2013-2023 Orkiestra Symfoniczna Filharmonii Podkarpackiej aż dziesięciokrotnie wystąpiła w wiedeńskim Musikverein, pod batutą: A. Barnasa, M. Caldiego, M. Ota, J. Petrdlika, T. Wojciechowskiego, M. Maciaszczyka, gdzie była oklaskiwana przez międzynarodową publiczność i doceniona przez krytyków muzycznych. Zespół współpracuje z wybitnymi dyrygentami, solistami i chórami z kraju i zagranicy. Co roku bierze udział w organizowanym przez Filharmonię Podkarpacką Muzycznym Festiwalu w Łańcucie, który cieszy się zasłużoną renomą w całej Europie.
W dorobku Orkiestry znajduje się szereg nagrań fonograficznych, m.in. płyty CD z utworami: Józefa Wieniawskiego, Raula Koczalskiego, Jana Kantego Pawluśkiewicza, a także Missa Solemnis Ignazego Rittera von Seyfrieda – nagrodzona „Złotym Orfeuszem” (Paryż, 2016). Orkiestra ma również na swoim koncie wiele prawykonań, w tym: utwory Joanny Bruzdowicz, „Rapsodia 1939-1945” Leo Spellmana, Kantata „Tajemnice Fatimskie” Henrique SilveIry, „Symfonia Światła” Stanisława Fiałkowskiego. Orkiestra Filharmonii Podkarpackiej prowadzi także regularną działalność koncertową na terenie województwa podkarpackiego w ramach projektu „Przestrzeń otwarta dla muzyki”,
a także uczestniczy w realizacji spektakli organizowanych w ramach programu pod nazwą „BOOM” (BALET, OPERA, OPERETKA, MUSICAL) w Filharmonii! Wykonuje również koncerty dedykowane dzieciom i młodzieży. Repertuar Orkiestry zawiera dzieła symfoniczne należące do światowej literatury muzycznej oraz liczne utwory polskich kompozytorów, w tym twórców współczesnych. Orkiestra Symfoniczna bierze udział w kolejnych edycjach Międzynarodowego Konkursu Muzyki Polskiej, którego organizatorem jest Narodowy Instytut Muzyki i Tańca, a współorganizatorem Filharmonia Podkarpacka. Od 2008 roku dyrektorem Filharmonii Podkarpackiej im. Artura Malawskiego w Rzeszowie jest prof. Marta Wierzbieniec, a obecnie funkcję pierwszego dyrygenta Orkiestry sprawuje Maestro David Giménez.
Dyrygent i pedagog – urodzony w Rzeszowie w 1953 roku. Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie, którą ukończył z wyróżnieniem w klasie prof. Krzysztofa Missony. W latach 1982-1986 był kierownikiem Chóru Państwowej Filharmonii w Krakowie, następnie dyrygentem i kierownikiem muzycznym zespołu Capella Cracoviensis. Równolegle prowadził działalność dydaktyczną w krakowskiej Akademii Muzycznej. Od roku 1986 do 1990 pracował jako stały dyrygent Polskiej Orkiestry Kameralnej oraz orkiestry Sinfonia Varsovia. W latach 1987-1992 był dyrektorem artystycznym Międzynarodowych Festiwali Chopinowskich w Dusznikach Zdroju. W 1990 roku został dyrektorem naczelnym i artystycznym Filharmonii Śląskiej w Katowicach (funkcję tę pełnił do 1998 roku). Zasiadał także w jury Międzynarodowych Konkursów Dyrygentów im. Grzegorza Fitelberga w Katowicach. Od 1998 do 2005 roku był dyrektorem artystycznym Filharmonii Częstochowskiej, a w latach 2003-2008 pełnił tę samą funkcję w Filharmonii Narodowej w Koszycach na Słowacji i Filharmonii Dolnośląskiej w Jeleniej Górze. Dyrygował wieloma znakomitymi orkiestrami w Polsce i za granicą. Koncertował w większości krajów Europy, a także w USA, Kanadzie, Korei Południowej, Meksyku, Japonii i na Tajwanie. Występował w najsłynniejszych salach koncertowych Londynu, Paryża, Wiednia, Berlina, Bonn, Kolonii, Stuttgartu, Pragi, Brukseli i Aten. Współpracował z artystami tej miary, co Lord Yehudi Menuhin, Stefania Toczyska, Gidon Kremer, Krzysztof Jakowicz, Kaja Danczowska, Ewa Podleś, Konstanty Andrzej Kulka, Justus Frantz, Piotr Paleczny, Katia i Marielle Labèque, Jadwiga Rappé, Wanda Wiłkomirska, Grigorij Sokołow, Krzysztof Jabłoński, June Anderson, Andrzej Hiolski, Sarah Chang, Fou Ts’ong, Andrzej Bauer, Dominik Połoński. Artysta dokonał wielu nagrań płytowych (55 płyt CD) i archiwalnych, m.in. dla wytwórni fonograficznych w Polsce, Francji, Japonii, Wielkiej Brytanii i USA. Za prawykonanie Koncertu fortepianowego Stefana Kisielewskiego z Markiem Drewnowskim jako solistą podczas Festiwalu Muzyki Współczesnej „Warszawska Jesień” w 1991 roku otrzymał nagrodę SPAM. Płyta z III Symfonią „Symfonia pieśni żałosnych” Henryka Mikołaja Góreckiego, nagrana z orkiestrą Filharmonii Śląskiej i Zofią Kilanowicz, została płytą roku 1994 i otrzymała statuetkę Fryderyka. W latach 1991-1996 współpracował z ośrodkiem Telewizji Polskiej w Katowicach, prowadząc program „Na symfonicznej estradzie”. Był także muzycznym konsultantem ostatniego filmu z udziałem Witolda Lutosławskiego w reżyserii Krzysztofa Zanussiego, zrealizowanego na zamówienie BBC. Za dokonania artystyczne został uhonorowany Złotym Krzyżem Zasługi , Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” ora Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W sierpniu 2012 roku otrzymał tytuł naukowy profesora sztuk muzycznych. Jerzy Swoboda jest pedagogiem Uniwersytetu Humanistyczno – Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie oraz Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, gdzie prowadzi klasę dyrygentury.
Swoją działalność rozpoczęła w czasie II wojny światowej, pełniąc głównie funkcje paradne, by po dwudziestu latach stać się Centralną Orkiestrą Reprezentacyjną Wojska Polskiego. W tym czasie doskonaliła swój profil artystyczny i wzbogacała repertuar oraz instrumentarium. W 1989 roku otrzymała nazwę: Orkiestra Koncertowa Wojska Polskiego
im. Stanisława Moniuszki. W 2004 roku została włączona w skład Reprezentacyjnego
Zespołu Artystycznego Wojska Polskiego. W jej repertuarze znajdują się programy patriotyczne i estradowe, koncerty muzyki klasycznej i rozrywkowej oraz oprawa mszy świętej. Często zaprasza do współpracy znanych solistów zarówno muzyki rozrywkowej jak i klasycznej. Orkiestra Koncertowa RZAWP od wielu lat bierze udział w tematycznych koncertach i audycjach muzycznych organizowanych dla dzieci i młodzieży przez Filharmonię Narodową w Warszawie. Dokonała również wielu nagrań archiwalnych dla Polskiego Radia i Telewizji Polskiej. Utwory muzyki polskiej i światowej znalazły się na ponad 20 płytach. Za swoją działalność artystyczną została uhonorowana m.in. Nagrodą Ministra Obrony Narodowej oraz Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki. Dziś Orkiestra Koncertowa RZAWP liczy 55 muzyków. Reprezentacyjnym strojem artystów są stylizowane mundury z epoki Księstwa Warszawskiego.
Utworzona na czas rezydencji w Polsce orkiestra ukraińskich muzyków, którzy kontunuują tradycję Młodzieżowej Akademickiej Orkiestry Symfonicznej „Slobozhansky” z Charkowa (MASO Charków).
Orkiestra przed wybuchem wojny dawała cotygodniowe koncerty abonamentowe dla charkowskiej publiczności. Została założona w 1993, by już rok później otrzymać tytuł najlepszej młodzieżowej orkiestry europejskiej na Festiwalu Orkiestr Młodzieżowych w Kopenhadze. W 2008 nadano jej status Zespołu Akademickiego, który jest wyrazem najwyższego uznania w Ukrainie.
W wyniku inwazji rosyjskiej na Ukrainę zespół utracił możliwość koncertowania w swoim, doświadczonym działaniami wojennymi mieście. Nowy artystyczny dom muzycy NUSO (wcześniej MASO) Charków znaleźli przy wsparciu Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w Polsce m.in. w Europejskim Centrum Muzyki Krzysztofa Pendereckiego w Lusławicach, w Lublinie, Zakopanem, Wrocławiu i Szklarskiej Porębie. Obecnie, w ramach programu „WspieraMY” Narodowego Instytutu Muzyki i Tańca, orkiestra NUSO funkcjonuje dzięki Instytucji Kultury Katowice Miasto Ogrodów przy organizacyjnym wsparciu Stowarzyszenia Purpurowy Stradivarius, pod artystycznym kierownictwem charyzmatycznego dyrygenta oraz muzyka Filharmoników Wiedeńskich – Jurka Dybała.
W ramach polskiej rezydencji zespół wystąpił już ponad 110 razy, m. in. w Studio Koncertowym Polskiego Radia im. W. Lutosławskiego w Warszawie, Filharmonii Krakowskiej, Filharmonii Śląskiej, na festiwalu Emanacje, Brandenburgische Sommerkonzerte w Niemczech oraz, Spaeggia Festival we Włoszech wspólnie z Remy Ballot, Vanessą Benelli Mosell, Maciejem Błszczykiem, Igorem Budinsteinem, Jakubem Chrenowiczem, Juan-Carlosem Fernández-Nieto, Michałem Kluzą, Vincentem Kozlovskim, Krzysztofem. A. Kulką, Robertem Łaguniakiem, Zorianą Kushpler, Michelem Lethiec, Niną Matvieenko, Giuseppe Mengoli, Szymonem Morusem, Elizabeth Pitcairn, Yulianą Prado, Rubenem Silvą, Geoffem Westley, Maciejem Zakrzewskim.
We współpracy z Akademią Muzyczną w Katowicach orkiestra zorganizowała kursy dyrygenckie oraz przedstawienia operowe. Charkowski zespół wziął udział w koncercie „Symfonia Wolności” w Wiedniu oraz uświetnił Radę Dyplomacji OBWE w Łodzi. Pod dyrekcją Jurka Dybała Orkiestra wykonała wymagającą II Symfonię „Wigilijną” K. Pendereckiego oraz wspólnie z Orkiestrą Teatru Wielkiego Opery Narodowej wzięła udział w koncercie telewizyjnym „Solidarni z Ukrainą”.
Ceniony dyrygent, animator życia kulturalnego i muzyk słynnej orkiestry Filharmoników Wiedeńskich. Dyrektor Orkiestry Stołecznego Królewskiego Miasta Krakowa Sinfonietta
Cracovia w latach 2014–2022. Dyryguje takimi orkiestrami jak: Beethoven Orchester
Bonn, Radio Symphonie Orchester Wien, Tonkünstler Orchester, Wiener Kammer-
Orchester, Wiener Concert-Verein, Stuttgarter Kammerorchester, Bayerische Kammerphilharmonie, Orkiestra
Filharmonii w Monte Carlo, Teatro di San Carlo w Genui, Czeska Narodowa Orkiestra
Symfoniczna, Orkiestra Filharmonii w Brnie, Concerto Köln, Sinfonia Varsovia,
NOSPR, Polska Orkiestra Radiowa, Śląska Orkiestra Kameralna, Radomska Orkiestra Kameralna Leopoldinum i Orkiestra Symfoniczna NFM oraz orkiestrami filharmonii w Poznaniu, Krakowie, Łodzi, Gdańsku czy też Operą Krakowską. Repertuar operowy dyrygenta obejmuje dzieła kompozytorów od Telemanna i Glucka, Mozarta, przez Donizettiego, Dvořáka; do współczesnych unikatów Frieda i Nymana. Poprowadził produkcję Opery Wiedeńskiej Kinderring z muzyką Richarda Wagnera. Współpracuje z tak wybitnymi muzykami jak: Gidon Kremer, Julian Rachlin, Gábor Boldoczki, Maurice Steger, Angela Hewitt, Katia i Marie Labeque, Lawrence Power, Martin Grubinger, Erwin Schrott, Tomasz Konieczny, Konstanty Andrzej Kulka, Cameron Carpenter czy Xavier de Maistre.
Dyrygował m.in. pierwszym polskim wykonaniem Adagia na smyczki i Muzyki na smyczki, flety
proste, marimbę i perkusję Krzysztofa Pendereckiego oraz uczestniczył w prawykonaniu kwintetu
Kartki z nienapisanego dziennika, jak również Duo concertante tego kompozytora. Dyrygował też polską premierą (w serii światowych prawykonań) jego Concertino per tromba e orchestra.
Album z nagraniem tego utworu dla Sony Classical otrzymał prestiżową nagrodę
International Classical Music Award. Dybał objął również kierownictwo muzyczne
nad owacyjnie przyjętym wystawieniem opery Ubu Król Pendereckiego w Operze Śląskiej.
Jest też pomysłodawcą i dyrektorem Międzynarodowego Festiwalu im. Krzysztofa
Pendereckiego – poziom 320 w Zabrzu. Artysta oddał muzyczny hołd swojemu Mistrzowi w trakcie oficjalnych uroczystości pogrzebowych dyrygując jego kompozycjami. Wśród najważniejszych wydarzeń związanych z twórczością Pendereckiego po jego odejściu należy zaliczyć pierwsze światowe wykonanie Fragmentów Opery Fedra Krzysztofa Pendereckiego w autorskim opracowaniu dyrygenta z orkiestrą Filharmonii Narodowej.
Jurek Dybał jest dwukrotnym laureatem Nagrody Muzycznej Fryderyk, laureatem nagrody
Prezydenta Miasta Bytomia, Złotej Maski, Nagrody Prezydent Zabrza oraz Nagrody im. Jana Kiepury w kategorii: Najlepszy dyrygent operowy.
W ostatnich latach objął kierownictwo merytoryczno-artystyczne nad rezydująca w Polsce Ukraińską Orkiestrą Symfoniczną „Nadiia” z Charkowa oraz związał się z Radomską Orkiestrą Kameralną jako jej pierwszy dyrygent.
Francuski klarnecista Michel Lethiec jest obecnie uznawany za jedną z najwybitniejszych postaci światowej sceny muzyki klasycznej. Poza licznymi występami koncertowymi i festiwalowymi poświęca się także nauczaniu i aktywnie uczestniczy w działalności badawczej oraz działaniach na rzecz rozpowszechniania repertuaru muzyki klasycznej.
Występuje zarówno jako solista, jak i kameralista, partnerując znakomitym wykonawcom i zespołom. Jako artysta oddany muzyce współczesnej wystąpił z premierowymi wykonaniami licznych utworów wybitnych kompozytorów, takich jak Penderecki, Corigliano, Denisov, Mařatka, Ballif, Dalbavie, Landowski. Oprócz występów koncertowych jest regularnie zapraszany do prowadzenia klas mistrzowskich podczas międzynarodowych warsztatów i festiwali. Dorobek dyskograficzny artysty obejmuje ponad dwadzieścia wydawnictw płytowych, w tym nagrania trzech koncertów Pendereckiego i utwory kameralne tego kompozytora (Naxos).
Michel Lethiec jest profesorem honorowym Conservatoire National Supérieur de Musique w Paryżu, regularnie uczestniczy także w międzynarodowych konkursach jako członek jury. Przez 35 lat pełnił funkcję dyrektora artystycznego prestiżowego Festiwalu Pablo Casalsa w Prades. W uznaniu zasług artysta odznaczony został francuskim Orderem Sztuki i Literatury oraz jest kawalerem Orderu Narodowego Zasługi.
Naukę gry na skrzypcach rozpoczął w wieku pięciu lat we Lwowie
(Ukraina), a od 2000 r. kontynuował ją u prof. Michaela
Frischenschlagera na Uniwersytecie Muzyki i Sztuk Scenicznych w Wiedniu.
Od 2005 r. studiował grę na skrzypcach w paryskim Conservatoire
Nationale Superior de Musique et de Dance w klasie prof.
Jean-Jacques’a Kantorowa. W sezonie 2006/07 objął stanowisko
koncertmistrza zespołu kameralnego „Orchestre d’Auvergne”, 1
września 2008 r. dołączył do grupy drugich skrzypiec Wiedeńskiej
Opery Państwowej. Po kolejnym udanym przesłuchaniu, 1 września 2011
r. dołączył do podstawowego składu orkiestry. W tym samym roku
został przyjęty do Wiedeńskiego Towarzystwa Filharmonicznego. Od 2014
pełni funkcję Stimmfuehrera (zastępcy koncertmistrza Filharmoników
Wiedeńskich) Maxim Brilinsky był stypendystą Centrum Herberta von
Karajana w Wiedniu oraz Fundacji Thyll-Dürr w Zurychu. Jest laureatem
wielu renomowanych międzynarodowych konkursów skrzypcowych. Zdobył
czwartą nagrodę na „Yehudi Menuhin Competition” w Boulogne-sur-Mer
(2002), drugą nagrodę i nagrodę specjalną na ”Paganini
Competition” w Genui (2002) oraz drugą nagrodę i nagrodę specjalną
na „Benjamin Britten Competition” w Londynie (2004). Po wygraniu
kolejnego przesłuchania w czerwcu 2014 r. został głównym skrzypkiem
Filharmoników Wiedeńskich. Od 2018 r. Maxim Brilinsky jest również
koncertmistrzem w wiedeńskiej Hofmusikkapelle. W 2020 r. Sony Classical
wydało jego płytę CD z nagraniami „24 Capricci” i „Nel cor più
non mi sento” Niccolo Paganiniego. W 2021 r. nagrał 6 sonat na
skrzypce solo op. 27 Eugène’a Ysaÿe’a dla wytwórni Hänssler
Classic.
Młoda flecistka urodzona w Zaporożu w południowo-wschodniej Ukrainie.
W 2020 roku ukończyła z wyróżnieniem Zaporoże College of Music, a
obecnie jest studentką Narodowego Uniwersytetu Artystycznego w Charkowie
im. Kotlarewskiego. Podczas Anastasia brała udział w wielu różnych
festiwalach ukraińskich i międzynarodowych, zarówno jako solistka,
kameralista czy muzyk orkiestrowy. Flecistka Ukraińskiej Orkiestry
Symfonicznej „Nadiia” z Charkowa, z którą występuje również w
charakterze solistki. W ostatnim czasie koncertowała z NUSO w Katedrze
Wawelskiej w Krakowie.
Ukończył Akademię Muzyczną w Warszawie w klasie Kazimierza Pustelaka, z wyróżnieniem Magna cum Laude.
Laureat wielu międzynarodowych konkursów wokalnych, m.in.: im. Ady Sari w Nowym Sączu (1999, I nagroda), w Bilbao (2000, II nagroda), Premio Caruso w Mediolanie (2001), im. Francisco Viñasa w Barcelonie (2004, III nagroda) oraz Teatralnej Nagrody Muzycznej im. J. Kiepury (2012).
Na scenie operowej zadebiutował w Warszawskiej Operze Kameralnej w 1999 roku rolą tytułową w Imeneo G.F. Haendla. Od 2017 jest solistą Polskiej Opery Królewskiej w Warszawie.
Śpiewał w operach W.A. Mozarta (Wesele Figara, Don Giovanni), G. Rossiniego (Cyrulik sewilski, Semiramida, Włoszka w Algierze, Kopciuszek, Hrabia Ory, Podróż do Reims), V. Belliniego (Norma, Lunatyczka), G.F. Haendla (Alcina, Tankred), G. Pucciniego (Cyganeria, Turandot), G. Donizettiego (Łucja z Lammermooru, Lukrecja Borgia, Maria Stuarda), G. Bizeta (Carmen), H. Berlioza (Potępienie Fausta), N. Rimskiego-Korsakowa (Mozart i Salieri), S. Mayera (Medea in Corinto), C.M. von Webera (Euryanthe). Wystąpił jako Commendatore w prawykonaniu i nagraniu opery Il Dissoluto punito R. Carnicera w ramach Mozart Festival w La Coruni.
Występował m.in. w Deutsche Oper Berlinie, Teatro Nacional de São Carlos w Lizbonie, Królewskiej Operze Duńskiej w Kopenhadze, Opera Ireland w Dublinie, Opéra National de Bordeaux, Słowackim Teatrze Narodowym w Bratysławie, Teatro de la Maestranza w Sewilli, Artscape Theatre Centre w Kapsztadzie, teatrach operowych w Minneapolis, Rawennie, Santa Cruz, Klagenfurcie, St. Gallen, Teatro Piccini w Bari, Teatro Filarmonico w Oviedo, w Teatro di Verdi Pisa, Filharmonii Krakowskiej, Teatrze Wielkim–Operze Narodowej w Warszawie.
W ostatnich latach debiutował z sukcesem w Royal Danish Opera w Kopenhadze oraz w Walijskiej Operze Narodowej w Purytanach Belliniego pod dyrekcją C. Rizziego, występował w Alcinie Haendla razem z J. DiDonato oraz The English Concert pod dyrekcją H. Bicketa w Carnegie Hall w Nowym Jorku, Théâtre des Champs Elysées w Paryżu i Theater an der Wien. W sezonie 2017/2018 zadebiutował w Operze Królewskiej w Covent Garden w Londynie w Lady Macbeth mceńskiego powiatu Szostakowicza pod dyrekcją A. Pappano.
Artysta zapraszany jest do udziału w znaczących festiwalach muzycznych, takich jak Praska Wiosna, Warszawska Jesień, Festival d’Aix-en-Provence, Rossini Opera Festival w Pesaro, Festival Mozart de la Coruña, Rossini in Wildbad / Belcanto Opera Festival, Lehár Festival Bad Ischl, Wielkanocny Festiwal L. van Beethovena.
Posiada bogaty repertuar oratoryjno-kantatowy, obejmujący dzieła od baroku po współczesne. Współpracował z wieloma orkiestrami w kraju i za granicą. W Filharmonii Narodowej w Warszawie wziął udział w wykonaniu Saula Haendla, Eliasza Mendelssohna i Mszy h-moll Bacha pod dyrekcją H. Rillinga, Stabat Mater Dvořáka (dyr. J. Kaspszyk), w Filharmonii Bałtyckiej w Requiem Verdiego (dyr. K. Baumann). Śpiewał w Symfonii O. Greifa podczas koncertu inaugurującego objęcie przez M. Minkowskiego kierownictwa artystycznego Sinfonii Varsovii. Ponadto wystąpił w Dies irae Pendereckiego z Orquesta Sinfónica Simón Bolívar w Caracas oraz Siedmiu bramach Jerozolimy pod dyr. kompozytora. Śpiewał także Stabat Mater Dvořáka z Royal Liverpool Philharmonic Orchestra oraz Requiem Verdiego z London Philharmonic Orchestra.
W swoim dorobku artysta posiada nagrania dla wytwórni Deutsche Grammophon, Naxos, Bongiovanni, Iberatour, Oehms Classics, DUX, LVB Records oraz dla Polskiego Radia.
Zespół tworzą Jagoda Prucnal – Podgórska, Anna Prucnal (skrzypce) i Jacek Podgórski (wiolonczela). Członkowie zespołu są laureatami licznych konkursów krajowych i zagranicznych m.in. w Nowym Jorku, Wiedniu, Rzymie, Moskwie, Brukseli, Sarajewie, Walencji, Chile. W styczniu 2023 roku zadebiutowali jako soliści występując z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Lubelskiej pod dyrekcją Piotra Wijatkowskiego. W 2022 roku otrzymali nagrodę Marszałka Województwa Podkarpackiego „Znak Kultury” za wybitne osiągnięcia w dziedzinie kultury. Stypendyści Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz polsko-niemieckiej Fundacji Jutting-Stiftung. Otrzymane stypendium MKiDN „Kultura w sieci” umożliwiło stworzenie teledysków promujących piękne miejsca Podkarpacia, które zawierały autorskie interpretacje muzyki klasycznej i filmowej, a ich realizację można było oglądać m.in. w TVP3 Rzeszów. Muzycy występowali m.in. w nowojorskiej Carnegie Hall, wiedeńskim Musikverein, podczas licznych festiwali jak Przemyska Jesień Muzyczna, Międzynarodowym Festiwalu Młodych Laureatów Konkursów Muzycznych w Katowicach, w Filharmonii Częstochowskiej, w Musikforum Katherinekirche w Stendal. Współpracują z Sinfoniettą Cracovią, z którą jako członkowie orkiestry nagrali dwie płyty nominowane do Fryderyka. Anna obecnie jest studentką w mistrzowskiej klasie skrzypiec prof. Kai Danczowskiej w Akademii Muzycznej im. Krzysztofa Pendereckiego w Krakowie. Jagoda i Jacek są doktorantami Szkoły Doktorskiej UMCS w Lublinie. W 2019 r. ukończyli Akademię Muzyczną w Krakowie, Jagoda również w klasie prof. Danczowskiej. W 2020r. ukończyli studia podyplomowe w zakresie kameralistyki w Universität für Musik und darstellende Kunst w Wiedniu. Jagoda i Anna są absolwentkami dębickiej szkoły muzycznej.
Duo Eufonico współtworzą skrzypaczka Izabela Szlachta-Dowgiałło i pianistka Olena Lechowicz.
Zespół powstał w 2013 roku, a jego głównym celem jest promowanie nieznanej lub zapomnianej
muzyki klasycznej, ze szczególnym uwzględnieniem dzieł kompozytorów polskich oraz twórczości
kobiet kompozytorek. Duet jest finalistą I Międzynarodowego Konkursu Muzyki Polskiej
im. S. Moniuszki w Rzeszowie (2019), laureatem I nagrody VIII International Master Competition
for Music Teachers (Warszawa, 2020), laureatem II nagrody I International Viennese Spring Music
Competition (Wiedeń, 2021) oraz zdobywcą Platynowego medalu w V Quebec International Music
Competition (Quebec, 2021), a także dwukrotnym stypendystą programów MKDNiS.
Izabela Szlachta-Dowgiałło ukończyła Akademię Muzyczną w Krakowie w klasie Roberta Kabary
(dyplom z wyróżnieniem), a w 2013r. uzyskała stopień doktora. Wielokrotnie uczestniczyła
w Międzynarodowych Kursach Muzycznych im. Z. Brzewskiego w Łańcucie i w Międzynarodowym
Kursie Gry Kameralnej i Solowej w Goch. Ponad to brała udział w kursach we Włodawie, Żaganiu,
Fromborku, oraz w V Mistrzowskim Kursie Interpretacji Muzyki Dawnej prowadzonym przez Jean
Pierre Menuge (Francja). Koncertowała w Niemczech, Francji, Włoszech, Belgii, Holandii, Turcji,
Chorwacji, Szwajcarii, Słowenii, Serbii, Węgrzech, USA, Zjednoczonych Emiratach Arabskich,
Japonii oraz Polsce, solo jak i w orkiestrach: Sinfonietta Cracovia, Orkiestra Akademii
Beethovenowskiej. Swoje umiejętności kształtowała w klasach m.in.: Wandy Wiłkomirskiej, Kai
Danczowskiej, Antoniego Cofalika, Roberta Szredera, Albrechta Breuningera.
Olena Lechowicz jest wielokrotnie nagradzaną pianistką w krajowych i międzynarodowych
konkursach pianistycznych. Absolwentka Akademii Muzycznej we Lwowie w klasie prof. Lidii
Krykh, doskonaliła swoje umiejętności pianistyczne pod kierunkiem m.in. Jurija Łysyczenki,
Wiktora Makarowa, Moniki Sikorskiej-Wojtachy, Diny Yoffe, Adriana Oetikera. Często była
wyróżniana jako akompaniatorka na krajowych i międzynarodowych konkursach. Kilkakrotnie
koncertowała jako solistka z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Lwowskiej, a jako kameralistka
występowała m.in. z Lidią Futorską, Andrijem Karpjakom, Dorotą Boruch-Żołnacz, Magdaleną
Jakubską-Szymiec, Januszem Antonikiem w prestiżowych salach koncertowych Ukrainy i Polski.
Skrzypaczka, kameralista, pedagog. Urodzona 27.07.2000 roku w Dębicy. Ukończyła Państwową Szkołę Muzyczną I stopnia im. Krzysztofa Pendereckiego w Dębicy oraz Niepubliczną Szkołę Muzyczną II stopnia w Dębicy. Obecnie kształci się w Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie dr hab. Krzysztofa Lasonia.
Specjalizuje się w wykonawstwie wielu gatunków, ze szczególnym uwzględnieniem muzyki współczesnej.
Członkini orkiestry Towarzystwa Muzyczno-Śpiewaczego w Dębicy (od 2013 roku) oraz kapeli Zespołu Pieśni i Tańca Igloopolanie (od 2022 roku). Od lutego 2023 nauczycielka skrzypiec w Zespole Państwowych Szkół Muzycznych w Dębicy.
Brała udział w licznych kursach muzycznych oraz seminariach skrzypcowych, pod kierunkiem m.in. Janusza Kucharskiego, Marii Orzechowskiej, Edwarda Zienkowskiego, Anny Gutowskiej, Patrycji Piekutowskiej, Szymona Krzeszowca, Roberta Kabary, Andrzeja Grabca, Tomasza Tomaszewskiego, Anny Kwiatkowskiej.
Od 2018 r. studiuje na Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach, w klasie fortepianu prof. Magdaleny Lisak. Uczył się także gry na klawesynie u Małgorzaty Sarbak i improwizacji u Szabolcsa Esztényi’ego. Równolegle do swoich studiów muzycznych, studiował prawo, filozofię i muzykologię w Kolegium MISH na Uniwersytecie Warszawskim, kończąc studia z wyróżnieniem w 2022 roku. Interesuje się muzyką tradycyjną i jej odbiorem w akademickiej muzyce klasycznej. Brał udział w licznych warsztatach dotyczących muzyki tradycyjnej oraz w nagraniach terenowych. Z tego powodu wykonuje utwory Béli Bartóka, Zoltána Kodályi’a, czy też Ahmeta Adnana Sayguna. Na jego repertuar składają się także utwory XX-wiecznych i współczesnych kompozytorów i kompozytorek, takich jak György Ligeti, Einojuhani Rautavaara, John Cage, John Adams, Frederic Rzewski, Philip Glass, Meredith Monk, Krzysztof Penderecki, Paweł Szymański, Ann Southam, Avner Dorman. Najważniejszy element działalności artystycznej Michała to improwizacja. Oprócz występowania solo, zajmuje się też tworzeniem na żywo występów muzycznych zarówno wraz z zawodowymi muzykami, jak i amatorami. Fascynuje się także muzyką elektroniczną i elektryczno-akustycznymi współbrzmieniami. Występował prezentując autorskie kompozycje w Polsce i za granicą.
W 2009 roku ukończył Zespół Szkół Muzycznych im. I. J. Paderewskiego w Tarnowie w klasie mgr Wiesława Kusiona. Następnie rozpoczął studia w Akademii Muzycznej im. Kiejstuta i Grażyny Bacewiczów w Łodzi, uzyskując w 2014 roku dyplom z wyróżnieniem w zakresie gry na akordeonie w klasie prof. Zbigniewa Ignaczewskiego. Swoje umiejętności doskonalił na licznych kursach muzycznych prowadzonych przez wybitnych pedagogów m.in.: prof. dr hab. Bogdana Dowlasza, prof. dr hab. Klaudiusza
Barana, prof. dr hab. Jerzego Kaszubę, prof. dr hab. Elwirę Śliwkiewicz-Cisak, prof. dr hab. Elżbietę Rosińską, prof. Giorgia Dellarole, prof. Vladimira Blagojevića, prof. Josepha Petrica, prof. Mie Miki, prof. Matti’ego Raantanena, prof. Sergeya Osokina, dr Janusza Patera, dr Rafała Grząkę, dr Enesza Kubita, dr Leszka Kołodziejskiego, dr Daniela Lisa, dr Piotra Chołołowicz, dr Grzegorza Palusa. Jest laureatem wielu konkursów akordeonowych zarówno ogólnopolskich jak i międzynarodowych. W 2013 roku za szczególne osiągnięcia artystyczne otrzymał Stypendium Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz Stypendium Jego Magnificencji Rektora Akademii Muzycznej im. G. i K. Bacewiczów w Łodzi. W swoim dorobku artystycznym zagrał szereg koncertów w kraju i za granicą. Współpracuje z wieloma artystami m.in. Con Affetto, Motion Trio, Big Band Krak. Współtworzy duet Cebula&Kusion Duo oraz duet AccoSax. W 2016 roku wraz zespołem Motion Trio w ramach
festiwalu La Folle Journѐe nagrał płytę „La Nature”. Jest pedagogiem Zespołu Szkół
Muzycznych w Tarnowie oraz Zespołu Państwowych Szkół Muzycznych w Dębicy
prowadząc zajęcia indywidualne z przedmiotu akordeon. Jego uczniowie są laureatami
licznych konkursów akordeonowych o zasięgu ogólnopolskim i międzynarodowym.
Absolwent Ogólnokształcącej Szkoły Muzycznej I i II stopnia w Tarnowie, w klasie Akordeonu mgr Wiesława Kusiona. Absolwent Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, na wydziale instrumentalnym – specjalność Akordeon. W latach 2010 – 2013 studiował w klasie akordeonu prof. Bogdana Dowlasza, uzyskując tytuł Licencjata – moduł wirtuozowski. W latach 2013 – 2015 studiował w klasie akordeonu dr Eneasza Kubita, uzyskując tytuł Magistra sztuki – moduł jazzowy. W latach 2010 – 2012 ukończył Studium pedagogiczne, umożliwiające nauczanie gry na akordeonie na wszystkich stopniach edukacji artystycznej. W latach 2021 – 2022 ukończył studia podyplomowe „Zarządzanie i marketing w Oświacie” na PWSZ w Tarnowie. W 2022 roku został Prezesem stowarzyszenia „AccoMusic”. Ponad to kształcił swój warsztat wykonawczy pod okiem wielu wybitnych, cenionych i znanych w środowisku akordeonowym
jak również akademickim europejskich profesorów, pedagogów, wykładowców, nauczycieli. Muzyk, aranżer, producent muzyczny, muzyk sesyjny – instrumentalista solowy i kameralny, współzałożyciel zespołów Ethnic Project (2009) i AccoCreationStage (2002 – 2021). Obecnie członek i współzałożyciel Cebula&Kusion duo. Jest laureatem wielu konkursów akordeonowych ogólnopolskich i międzynarodowych, jako muzyk solowy, kameralny, zarówno w muzyce klasycznej jak i rozrywkowej. Ma na swoim koncie bardzo wiele prawykonań utworów współczesnych kompozytorów między innymi Bronisława Kazimierza Przybylskiego, Sławomira Kaczorowskiego, Krzysztofa Olczaka, Kingi Brosławskiej i innych. Jako muzyk sesyjny brał udział w nagraniach studyjnych, oraz współpracował z wieloma artystami polskiej sceny muzycznej. Pracował jako nauczyciel w państwowych szkołach muzycznych I i II stopnia. Jego uczniowie są laureatami wielu konkursów akordeonowych. Od 2016 roku jest Kierownikiem sekcji Kapeli Zespołu Pieśni i Tańca „Słowianki”. Przygotowywał członków zespołu do udziału w festiwalach folklorystycznych i koncertach w Polsce, Austrii, Portugalii, Kosowie, Macedonii, Niemczech oraz we Włoszech.
Rozpoczęła swą działalność w lutym 1945 roku, jako pierwsza polska orkiestra symfoniczna po zakończeniu II wojny światowej. Na przestrzeni siedemdziesięciu siedmiu lat działalności na czele zespołu stali wybitni dyrygenci, m.in.: Z. Latoszewski, B. Wodiczko, S. Skrowaczewski, W. Rowicki, A. Markowski, H. Czyż, J. Katlewicz, T. Strugała, R. Bader, J. Maksymiuk, V. Ponkin.
Orkiestra zasłużyła się szczególnie, wykonując wspólnie z filharmonicznym chórem mieszanym, a także chórem chłopięcym, dzieła Karola Szymanowskiego (od 1962 roku patrona Filharmonii Krakowskiej) oraz Krzysztofa Pendereckiego.
Zespół orkiestrowy koncertował w ponad 30 krajach, ( m.in. w Iranie, Japonii, Kanadzie, Korei Płd., Libanie, Turcji, USA), także w ramach światowych festiwali, takich jak Festival di Musica Contemporana we Włoszech, Maggio Musicale Fiorentino we Włoszech, Festiwal Flandryjski w Belgii, Festival Estival de Paris, Festival Europäischer Musik w Niemczech, Ravello Festival we Włoszech, Wexford Festival Opera w Irlandii, Warszawska Jesień czy Wratislavia Cantans.
W dorobku krakowskiej orkiestry filharmonicznej znajdują się liczne prawykonania utworów kompozytorów XX wieku m.in. Artura Malawskiego, Grażyny Bacewicz, Witolda Lutosławskiego, Tadeusza Machla, Krystyny Moszumańskiej-Nazar, Juliusza Łuciuka, Adama Walacińskiego, Bogusława Schaeffera, Henryka Mikołaja Góreckiego, Krzysztofa Pendereckiego, Zbigniewa Bujarskiego, Marka Stachowskiego, Krzysztofa Meyera, Wojciecha Widłaka, Marcela Chyrzyńskiego oraz nagrania fonograficzne, które dwukrotnie zwieńczone zostały najważniejszymi wyróżnieniami: Pasja Krzysztofa Pendereckiego pod dyrekcją Henryka Czyża w 1967 otrzymała „Grand Prix du Disque”, Polonica Franciszka Liszta pod dyrekcją Tadeusza Strugały nagrodzone zostały w 1988 „Grand Prix International du Disque”.
Założony został w 1945 roku. I nagroda otrzymana w 1951 roku na I Festiwalu Muzyki Polskiej w Warszawie zapoczątkowała bogatą działalność koncertową z repertuarem obejmującym zarówno utwory oratoryjne, jak i a cappella od XVII wieku do czasów współczesnych. Zespół brał udział w renomowanych festiwalach polskich, m.in.: Wratislavia Cantans, Warszawska Jesień i zagranicznych – w Paryżu, Lyonie, La Chaise-Dieu, Wenecji, Rzymie, Baalbeck, Helsinkach i In. Podczas licznych tournées koncertował niemal w całej Europie, a także w Iranie, Kanadzie, Libanie, Turcji, Stanach Zjednoczonych oraz Rosji. Jako pierwszy polski zespół wystąpił w mediolańskiej La Scali. Chór towarzyszył wielu orkiestrom zagranicznym, m.in. Wiener Symphoniker, Beethovenhalleorchester Bonn, Orchestra Sinfonica della Radiotelevisione Italiana di Roma, Orchestra dell’ Accademia Nazionale di Santa Cecilia Roma, Stadtkapelle Dresden, Rundfunksinfonieorchester Berlin, Orchestre Philharmonique du Montpelier.
Chór FK brał udział w wielkich uroczystościach o randze międzynarodowej, takich jak koncert w Watykanie w 10. rocznicę pontyfikatu Jana Pawła II, koncert w Berlinie z okazji zjednoczenia Niemiec (1990), obchody 50. rocznicy wyzwolenia obozu koncentracyjnego Auschwitz (1995) czy uroczystości kanonizacyjne papieży Jana XXIII oraz Jana Pawła II w Watykanie (2014).
Zespół uczestniczy w dziele popularyzacji muzyki Krzysztofa Pendereckiego (nagranie Pasji wg św. Łukasza otrzymało Grand Prix du Disque). Do innych znaczących osiągnięć dyskograficznych chóru należą nagrania muzyki Wojciecha Kilara. Płyta z jego Krzesanym, Angelusem oraz Victorią otrzymała nominację do nagrody „Fryderyk” (1997). Chór uczestniczył ponadto w nagraniach muzyki filmowej Kilara, m.in. do Drakuli F. Coppoli oraz Króla ostatnich dni T. Toelle. Od wielu lat chór uzyskuje wyrazy uznania publiczności, recenzentów i współpracujących z nim dyrygentów, a zagraniczne tournées zapewniły mu opinię „ambasadora kultury polskiej”.
Studiował dyrygenturę chóralną w Białoruskiej Państwowej Akademii Muzycznej w Mińsku i dyrygenturę symfoniczną w Konserwatorium w Rotterdamie. Wiedzę pogłębiał na kursach mistrzowskich pod kierunkiem takich nauczycieli, jak Collin Metters, Neeme Järvi, Jorma Panula.
Zadebiutował w 2003 roku z orkiestrą kameralną Białoruskiej Akademii Muzycznej. W tym samym roku wystąpił z Orkiestrą Symfoniczną Młoda Białoruś, po czym odnotował debiut międzynarodowy z Litewską Państwową Orkiestrą Symfoniczną i został zaproszony do występów gościnnych z włoską Orchestra Giovanile della Saccisica.
W latach 2009 i 2012 w ramach programu stypendialnego „Gaude Polonia” odbył staże dyrygenckie w Operze Wrocławskiej i Filharmonii Narodowej w Warszawie, 2014–2016 był asystentem dyrygenta w Narodowej Orkiestrze Polskiego Radia w Katowicach, 2013–2019 głównym dyrygentem białoruskiego zespołu Capella Sonorus. Od roku 2017 do 2021 dyrygent Rosyjskiej Narodowej Orkiestry Filharmonicznej.
Współpracował m.in. z Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia, Orkiestrą Symfoniczna z Hajfy, Lotewską Narodową Filharmonia, Orkiestra Symfoniczna z Trondheim i in. Był asystentem Martyna Brabbinsa przy wystawieniu opery Dog’s Heart Alexandra Raskatova w Operze w Lyonie.
Występował podczas Festiwalu w Lucernie (2012, z Orkiestrą Festiwalową Akademii w Lucernie pod kierunkiem Pétera Eötvösa), Letniego Festiwalu w Pärnu (2011, St Magnus International Festival na Orkadach (2011), gdzie pracował z takimi zespołami, jak Scottish Chamber Orchestra i London Sinfonietta. W 2014 roku był asystentem Lorina Maazela na Castleton Festival. W 2007 roku, jako dyrektor muzyczny Mińskiej Orkiestry Festiwalowej, sam zorganizował kilka festiwali, m.in. muzyki barokowej, poświęcony A. Vivaldiemu, oraz muzyki współczesnej, dedykowany młodym kompozytorom białoruskim i europejskim.
Występował z wieloma wybitnymi solistami, takimi jak Boris Berezowsky, Rosanne Philippens, Marc Coppey, Geneviève Strosser, Urszula Kryger, Szymon Nehring i inni. Dyrygował podczas koncertów z udziałem światowej rangi solistów jazzowych, jak m.in. Chick Corea, Brandford Marsalis, Arturo Sandoval, Adam Makowicz czy Jamie Cullum.
Laureat I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Dyrygenckim im. J. Vitola w Rydze w 2009 roku, gdzie wystąpił z Łotewską Państwową Akademicką Orkiestrą Symfoniczną oraz Łotewskim Chórem Narodowym i Chórem Radiowym. Podczas Międzynarodowego Turnieju Dyrygentury Chóralnej W stronę polifonii w 2011 roku we Wrocławiu, oprócz I nagrody zdobył wszystkie nagrody dodatkowe (nagrodę publiczności, nagrody specjalne ambasad włoskiej i niemieckiej, nagrodę specjalną za najlepszą interpretację polskiej muzyki).
Od sezonu 2021/2022 jest Dyrektorem Artystycznym Filharmonii im. K. Szymanowskiego w Krakowie.
Zaliczana do czołowych sopranistek swojego pokolenia. Domeną Artystki jest przede wszystkim precyzja i techniczne możliwości nadzwyczaj wszechstronnego głosu, niezwykła czystość brzmienia i urzekająca barwa. Jej kunszt wokalny podziwiano w wielu miejscach na świecie, gdzie zawsze oczarowuje publiczność i zdobywa uznanie krytyki.
Ukończyła z wyróżnieniem Wydział Wokalno–Aktorski Akademii Muzycznej im. I. J. Paderewskiego w Poznaniu. Współpracuje z wieloma teatrami operowymi i Orkiestrami Symfonicznymi w Polsce i za granicą. Jest laureatką Grand Prix i Złotego Medalu na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Marii Callas w Atenach. Jest artystką wszechstronną. W jej bogatym repertuarze znajdują się dzieła od muzyki dawnej po najnowszą.
Występowała pod batutą takich dyrygentów, jak David Lloyd-Jones, David Agler, Maurizio Benini, Gabriel Chmura, Charles Dutoit, Gustavo Dudamel, Valery Giergiev, Kazimierz Kord, Jan Krenz, Jacek Kaspszyk, Jerzy Maksymiuk, John Neschling, Grzegorz Nowak, Krzysztof Penderecki, Stanisław Skrowaczewski, Antoni Wit
Nagrała 27 płyt CD i DVD, głównie z muzyką polską. Większość z nich otrzymała prestiżowe nagrody fonograficzne jak choćby International Classical Music Awards w kategorii Muzyki Współczesnej, czy Orphée d’Or, a także nominacje do Fryderyków czy Grammy Awards.
Iwona Hossa przez siedemnaście lat miała zaszczyt współpracować z prof. Krzysztofem Pendereckim i posiada w swym repertuarze wszystkie dzieła wokalno–instrumentalne Kompozytora. Dokonała wielu prawykonań utworów polskiej muzyki współczesnej, m.in. Krzysztofa Pendereckiego, Wojciecha Kilara, Jerzego Maksymiuka. Jest pedagogiem i managerem kultury. Odznaczona m. in. medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis.
Ukończyła z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopinaw Warszawie w klasie Krystyny Szostek–Radkowej (1994). Już podczas studiówwiele koncertowała w kraju i za granicą (Francja, Niemcy, Monako, Szwajcaria).
Jest laureatką Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Ady Sari w Nowym Sączu, a także konkursów w Paryżu (1994) i Brukseli (Konkurs Królowej Elżbiety, 1996).
W 1993 roku związała się na stałe z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie. Współpracowała z Warszawską Operą Kameralną, Państwową Operą Śląską w Bytomiu, Operą w Krakowie i w Poznaniu. Śpiewała na estradach filharmonicznych Warszawy, Białegostoku, Krakowa, Katowic, Lublina, Opola i Szczecina.
Artystka wykonuje także repertuar kameralny i oratoryjno-kantatowy. Jest cenioną interpretatorką pieśni. Jej repertuar obejmuje utwory takich kompozytorów, jak Schubert, Schumann, Brahms, R. Strauss, Schönberg, Mahler, Moniuszko, Karłowicz, Szymanowski, Poulenc, Berlioz, Fauré, Debussy, Ravel, de Falla, Czajkowski i Szostakowicz.
Współpracowała z wieloma znakomitymi dyrygentami i solistami, takimi jak Jerzy Maksymiuk, Kazimierz Kord, Jacek Kaspszyk, Marc Minkowski, Jan Krenz, Stanisław Skrowaczewski, Placido Domingo, Edita Gruberova. Ma w swoim dorobku m.in. kompletne rejestracje studyjne Strasznego dworu S. Moniuszki, wydane przez EMI, i Ubu Rex K. Pendereckiego, oba zrealizowane z zespołem Teatru Wielkiego – Opery Narodowej pod batutą Jacka Kaspszyka. Dokonała wielu nagrań dla PolskiegoRadia i Telewizji Polskiej.
Absolwent wydziału wokalno-aktorskiego Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie Eugeniusza Sąsiadka.
Laureat III miejsca na Konkursu Wokalnym im. Ady Sarii w Nowym Sączu w 2001 roku (III nagroda, IV Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. St. Moniuszki w Warszawie w …… („najbardziej obiecujący polski tenor”) oraz VI edycji tegoż konkursu w 2007 (II nagroda i 11 nagród pozaregulaminowe, 2007), Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. S. Moniuszki (II nagroda oraz jeden z Six Best Opera Singers of 2012).
Jeszcze w trakcie studiów rozpoczął intensywną działalność koncertową (Msza h-moll, Magnificat J.S. Bacha, Requiem W.A. Mozarta). Na scenie operowej zadebiutował partią Leńskiego w Eugeniuszu Onieginie P. Czajkowskiego w Teatrze Wielkim–Operze Narodowej w Warszawie (TW–ON) w 2002 roku. Od tego roku stale współpracuje z TW–ON, gdzie wykonywał główne role tenorowe w: W krainie czarodziejskiego fletu z muzyką W.A. Mozarta, Halce S. Moniuszki pod dyr. Marca Minkowskiego, Strasznym dworze Moniuszki, Nabucco G. Verdiego, Katii Kabanowej L. Janačka, Madama Butterfly G. Pucciniego, Curlev River B. Brittena, Wozzecku A. Berga. Z zespołem TW–ON koncertował m.in. w Sadler’s Wells w Londynie, Operze w Wilnie, na festiwalu Peralada w Hiszpanii i podczas tournée po Japonii. W 2003 i 2005 roku z zespołem Opery Polskiej odbył tournée po Niemczech, Austrii, Szwajcarii, śpiewając partię Tamina w Czarodziejskim flecie, którą w 2005 roku zadebiutował na deskach Teatru Wielkiego w Poznaniu. Od 2006 regularnie występuje także w Operze Wrocławskiej. W 2009 roku zadebiutował w Teatrze Bolszoj w Moskwie jako Tamburmajor w Wozzecku Berga, a także w Operze Krakowskiej jako Don Ottavio w Don Giovannim Mozarta. Jako Wacław w Marii R. Statkowskiego wystąpił w ramach Wexford Opera Festival, a w rol Pasterza w Królu Rogerze Szymanowskiego w Operze Wrocławskiej, Operze Wiesbaden, Teatro Real w Madrycie, Opéra Bastille w Paryżu, Opernhaus Wuppertal). Ma w repertuarze ponadto główne partie w Napoju miłosnym Donizettiego, Królu Rogerze Szymanowskiego, Raju utraconym Pendereckiego, Słowiku Strawińskiego, Carmen Bizeta. W 2013 roku wystąpił podczas inauguracji nowej Opery Białostockiej w Strasznym dworze Moniuszki.
Artysta występuje regularnie także w repertuarze koncertowym. Śpiewał w Te Deum, Kosmogonii i Credo K. Pendereckiego (nagrania płytowe z Filharmonią Narodową pod dyr. Antoniego Wita), Siedmiu Bramach Jerozolimy, Polskim Requiem (z MDR-Sinfonieorchester w Lipsku, Izraelską Orkiestrą Filharmoniczną w Tel Awiwie, Hajfie, Jerozolimie). W 2013 roku wystąpił w Credo Pendereckiego pod batutą Walerija Giergijewa na Jubileuszowej Gali z okazji 80. urodzin kompozytora.
Śpiewał m.in. w Messa di Requiem Verdiego (International Sacred Music w Rydze, Ljubljana Festival), VIII Symfonii Mahlera (The Israel Symphony Orchestra Rishon LeZion, dyr. Noam Sheriff), Harnasiach Szymanowskiego (Théâtre du Châtelet, Paryż), Missa solemnis Beethovena (NOSPR, dyr. Jerzy Semkow), IX Symfonii Beethovena (Filharmonia Narodowa w Warszawie, dyr. Stanisław Skrowaczewski), Mesjaszu Haendela, u boku Emmy Kirkby i Michaela Chance’a, III symfonii Pieśń o nocy Szymanowskiego (Filharmonia Narodowa pod dyr. A. Wita, nagranie DVD), z Sinfonieorchester des Bayreischen Rudfunks w Monachium i Kolonii pod batutą Marissa Jansonsa (nagranie CD) oraz z Orquesta Sinfónica de RTVE w Madrycie pod dyrekcją Hannu Lintu.
Współpracuje m.in. z Filharmonią Narodową, Narodową Orkiestrą Symfoniczną Polskiego Radia w Katowicach (NOSPR), Polską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą Akademii Beethovenowskiej, Sinfonią Varsovią oraz Filharmonią Krakowską oraz ze znakomitymi dyrygentami, takimi jak Łukasz Borowicz, Gabriel Chmura, Teodor Currentzis, José Maria Florêncio, Miguel Gómez Martínez, Tomáš Hanus, Jacek Kaspszyk, Wojciech Michniewski, Ewa Michnik, Marc Minkowski, Andrzej Straszyński, Tadeusz Wojciechowski, Alberto Zedda.
Występował pod batutą znakomitych dyrygentów jak: Gabriel Chmura, Teodor Currentzis, Miguel Gomez-Martinez, Tomas Hanus, Mariss Jansons, Jacek Kasprzyk, Hannu Lintu, Marc Minkowski, Tadeusz Wojciechowski, Krzysztof Penderecki, Andrzej Straszyński, Antoni Wit, Tadeusz Wojciechowski oraz Alberto Zedda, a także współpracował z reżyserami: David Alden, Dmitri Tcherniakov, MariuszTreliński, Jakob Messer, Michał Znaniecki, Krzysztof Warlikowski, Tomasz Konina, Andrzej Domalik, Krzysztof Zanussi, Krystyna Janda. Dokonał wielu nagrań płytowych: „8 symfonia Kwiaty Polskie”- Mieczysław Weinberg, „Credo”, „Kosmogonia”- Krzysztof Penderecki (orkiestra i chór Filharmonii Narodowej dyr. Antoni Wit), „Msze”- Stanisław Moniuszko (chór Filharmonii Narodowej dyr. Henryk Wojnarowski, nagroda Fryderyk 2009), „Psaumes”- Aleksander Tansman, „Vocal- Instrumental Works”- Witold Lutosławski (orkiestra i chór Filharmonii Łódzkiej dyr. Daniel Raiskin), „Falstaff”- Giuseppe Verdi, „Monbar czyli flibustierowie”- Ignacy Feliks Dobrzyński ( Polska Orkiestra Radiowa, Chór Polskiego Radia dyr. Łukasz Borowicz), „Missa Solemnis ex B”-Maksymilian Koperski (Orkiestra Akademii Beethovenowskiej, Chór Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II dyr. Marcin Nałęcz- Niesiołowski), „Oratorio la morte di San Filippo Neri”- Pasquale Anfossi (orkiestra Sinfonia Viva, Poznański Chór Kameralny, nagroda międzynarodowa Złoty Orfeusz 2015).
